วิชาจริยศาสตร์แบ่งสาขาได้ดังต่อไปนี้

1. ประวัติศาสตร์จริยะ (History of Ethics) กล่าวถึงความเป็นมาถึงความรู้เกี่ยวกับความประพฤติ จึงกินความรวมถึงประวิติศาสตร์ความประพฤติ ประวัติศาสตร์อุดมการณ์

2. จิตวิทยาจริยะ (Psychology of Ethics) กล่าวถึงสาเหตุจิตวิทยาของมนุษย์ที่มีอิทธิพลต่อความประพฤติ

3. สังคมวิทยาจริยะ (Sociology of Ethics) กล่าวถึงสิ่งแวดล้อมต่างๆ ของสังคมที่มีอิทธิพลต่อความประพฤติ

4. ปรัชญาจริยะ (Ethical Philosophy) ถ้ามองจากมุนปรัชญาจะนิยามได้ว่า เป็นปรัชญาประยุกต์แขนงหนึ่งที่นำเอาปรัชญาบริสุทธิ์ได้ตีความผลสรุปของวิชาจริยศาสตร์สาขาอื่นๆ ถ้ามองจากมุมจริยศาสตร์ จะนิยามได้ว่าเป็นสาขาหนึ่งของวิชาจริยศาสตร์

5. เทววิทยาจริยะ (Ethical Theology) ซึ่งมักจะเรียกว่าเทววิทยาศีลธรรม เป็นประมวลความรู้เกี่ยวกับความประพฤติที่มีกล่าวไว้ในคัมภีร์ของศาสนาที่นับถือพระเจ้าสำหรับศาสนาที่ไม่นับถือพระเจ้า อย่างเช่น พระพุทธศาสนา ยังไม่มีศัพท์กลางๆ ไว้เรียก จึงนิยมเรียกโดยเฉพาะของศาสนาแต่ละศาสนา เช่น พุทธจริยศาสตร์หรือพุทธศีลธรรม เป็นต้น ซึ่งเป็นประมวลความรู้เกี่ยวกับความประพฤติที่มีกล่าวไว้ในคัมภีร์ของพระพุทธศาสนา